Zoals velen van jullie zullen weten, ik ben weer in den (lage) lande! Ben lekker aan het genieten van vrienden en familie, en hoewel Honduras heel ver weg is, is het ook nog heel dichtbij.
Stilzitten is niet een van mijn sterkste eigenschappen. Dus ben ik een scholen tour aan het houden! Zo ben ik al bij groep 7 geweest van de Basisschool Baardwijk in Waalwijk, bij groep 5, 6, 7, 8 van de Franciscusschool in Biezenmortel, en er volgt nog een klasje ‘moeilijk opvoedbare’ kinderen. Heerlijk, dat enthousiasme wat ik heb voor wat ik doe overbrengen aan die kiddos. Ze zijn stuk voor stuk enthousiast en roepen met hard en ziel ‘Adios’ als ik dan toch na een dik uur
de klas weer terug moet geven aan de ECHTE juffrouw.Is dit dan echt vakantie? Of toch nog steeds werk? Maakt het iets uit? Ik ben maar een gelukkig mens dat dat verschil tussen vakantie en werk bij mij maar zo klein is.
Hier zie je een filmpje dat ik voor de kinderen gemaakt heb!
De groepen waren gemotiveerd om te leren, enthousiast over alles wat mogelijk is, en lovend in hun evaluaties. Bij de vraag ‘wat voor advies heb je voor de facilitator? (lees: mij)’ waren de antwoorden vooral ‘meer workshops geven’, ‘vooral niks veranderen aan je methodologie van workshops geven’, ‘vooral OCDIH blijven ondersteunen’. Hahahaha… leuk! Nooit gedacht dat het geven van cursussen iets was dat me zou liggen. Ben liever op de achtergrond. Maar al met al, waren het dus 8 superdagen!
Nu ga ik vooral dingen afronden. Moet nog een aantal documenten afronden: een voorstel voor de communicatie van OCDIH met het nieuwe logo en de rol van de sectoren, een document over de regels van de interne communicatie (wie doet wat, wat zijn de regels, wanneer maken we backups en hoe werken we met de computernetwerken) en samen met Cinthya gaan kijken hoe zij mijn bijna vier weken vakantie het beste kan besteden!
