- In a gentle way, you can shake the world -
Mohandas Gandhi
Ik en ICCO
Ik vertrek in September voor anderhalf jaar naar Honduras - Santa Rosa de Copan - om daar als Junior Deskundige Systematiseren, Leren en Communicatie de organisatie OCDIH te versterken. En dit is de plek waar ik heerlijk kan spuien en reflecteren.
Sunday, June 15, 2008
Routine, regen en voetbal - foute combinatie!
Zo, ik ben er weer! Nederland is weer ver weg en lang geleden, en zo zachtjes aan begin ik weer mijn plekje hier terug te vinden. Ik heb alweer een drukke week werk achter de rug, waarin gepland moest worden wat we de komende maanden gaan doen. Zo zijn we nu aan het werken aan een communicatie plan voor een jaar - gebaseerd op de 5 jaren strategie die ik al een half jaar geleden heb helpen schrijven - een interne communicatie plan en een plan voor het vieren van de 15 jarige verjaardag van OCDIH in april 2009. Lijkt ver weg, maar dat is nu net het doel van plannen! En omdat de overheid steeds vaker de elektriciteit af sluit - en ZELFS het lef heeft om dat tijdens Nederland - Frankrijk te doen - is dat een goede smoes om een cafeetje in te duiken en het kantoor te ontlopen.
Gelukkig heb ik lieve mensen in Nederland die me bij gebrek aan elektriciteit hier, op de hoogte houden van de wedstrijden daar. Hoe kan ik me dan concentreren op mijn werk, wetende dat het 1-0 is, 2-0, 2-1… OH NO! De elektriciteit komt terug en ik vlucht met rode wangen en kloppend hart naar het huis van een vriendin om daar de laatste 20 minuten te kunnen volgen! GENIETEN! Vol geluk moet je dan weer terug naar je werk (omdat de wedstrijden hier tussen 13-15 uur zijn).. en probeer dan maar weer eens rust te vinden en die juichende armen op je toetsenbord te krijgen! Gelukkig zijn die Hondurezen nog gekker op voetbal dan wij, dat ze het allemaal wel snappen en net zo gek mee juichen voor die Naranja Mecanica - de Oranje Moter - zoals ons team hier heet. Ze kennen alle namen van de voetballers! En volgens de Hondurese verslaggevers - Mart Smeets is er NIKS bij - is het tipisch voor deze Naranja Mecanica dat ze iedere wedstrijd een nieuw shirt hebben MET de naam van de tegenstander erop. Zo leer je nog eens wat over je eigen land! Hahahaha..
Dus uit solidariteit - zij steunen ons ik steun hun - heb ik zaterdag avond ook zitten schreeuwen voor de TV toen Honduras met 2-2 gelijk speelde tegen Puerto Rico voor de selectie voor alweer het WK 2010.
En dan regent het nog! Heel de dag is het prachtig weer, zonnig, soms een beetje benauwd, maar zonnig! Dan om vier uur, niemand weet waar het vandaan komt, begint het te bliksemen en barsten de regens los. Het duurt maar even, maar wat een natuur geweld! Maar gelukkig nog niks ernstigs gebeurd.. op wat blikseminslagen na… alles is relatief natuurlijk!
Verder ben ik weer ondergedoken in het sociale leven van Santa Rosa. Ik hang wat rond bij Eva, drink hier en daar wat koffie, geef Cinthya haar eerste Nederlandse lessen, en ga met mama en Glenda naar de zondagochtend mis van Pater Fausto - die zo gelukkig was die Nederlandse weer in zijn kerk te hebben dat ik maar meteen naar voren moest komen om samen met hem de hosties uit te delen. Twee vegetariërs zij aan zij! Hahahahahah… Het thema van de mis was: Wat zou Jezus denken als hij nu in Honduras was, alle dronken mannen op de straten zou zien slapen, alle jongeren nog in bed zou vinden omdat ze gisteren nacht ‘lol’ hebben gehad, terwijl in deze regio 70% van de kinderen ondervoed is. Dat is voor mij - en dat zal het voor Jezus vast ook zijn geweest - een ongelooflijk aantal. 7 van de 10 kinderen heeft honger, in een land dat zo rijk is aan natuur. Maar omdat de rijken al het land hebben, en de armen niks om eten op te verbouwen, is dit nog altijd de realiteit. Daar is niks rechtvaardigs aan…
2 comments:
Anonymous
said...
Dirk, onze levens lijken weer behoorlijk op elkaar: 's middags regen en bliksem, stroomuitval en natuurlijk het onoverkomelijke voetbal. Mijn collega's zijn ook solidair en zitten hier ook met oranje kleding aan, hahaha. Geniet ervan, doe ik ook!
dirkje, het valt me op dat de mannen er in jouw stukjes niet goed vanaf komen. ze maken meisjes zwanger en liggen over het algemeen bewusteloos op de grond. Ik houd mezelf op de been door de gedachte dat er zoiets is als een latin lover, don't kill the dream ;) xx Anouk
Sé que la libertad tiene un precio alto, tán como el precio de la esclavitud; la única es que pagas con placer y con una sonrisa, incluso cuando es una sonrisa manchada de lágrimas.
Klein wonder, grote eer
Dirkye Milexsi is op 24 september door Maryury op de wereld gezet. Piep klein, maar gelukkig en gezond, voel ik me zeer vereerd dat deze kleine meid naar mij is vernoemd.
Dirkye Milexsi
Reageren?
Dat vind ik NATUURLIJK leuk! Hoe je dat doet?
1. Onderaan het bericht waarop je wilt reageren, klik je het woord 'reacties' aan 2. Er opent zich een venster 'leave your comment' waar je je reactie kan plaatsen 3. Als je ervoor kiest je reactie annoniem te plaatsen zet dan wel even je naam onderaan je reactie! 4. Het duurt even voordat ie op de site geplaatst is... dus geen zorgen als je reactie niet meteen online staat!
La Ruta Moskitia
Voetbal
De voorrondes voor het WK 2010
We zijn door naar de volgende ronde met Costa Rica, Mexico, Trinidad, El Salvador, USA en natuurlijk Honduras!
Mocht je erover denken naar Utila te gaan, dan kan ik je zeker de Relax Inn van Desmond en Dilcia aanraden. Het is netjes, je kijkt uit over de blauwe zee, het ligt centraal en de warmte die je krijgt van Desmond en Dilcia is uniek.
Postadres
OCDIH Apartado Postal 1810 Santa Rosa de Copán Honduras
Honduras is een van de armste landen van Latijns Amerika, waar meer dan 40 procent van de bevolking rond moet komen van minder dan 2 dollar per dag. De rurale gebieden zijn het meest achtergebleven. Oneerlijk overheidsbeleid heeft het erg moeilijk gemaakt voor mensen in rurale gemeenschappen om rond te komen en de armoede spiraal te doorbreken. Om het nog erger te maken, is Honduras zeer kwetsbaar voor orkanen en tropische stormen. Een afschuwelijk voorbeeld is Orkaan Mitch, die toesloeg in 1998. Zeventig procent van de landbouw opbrengsten werd vernietigd, wat catastrofisch is voor de armsten in de rurale gebieden die daar vooral van afhankelijk zijn. Mensen zijn nog dieper de armoede ingesleurd.
Over OCDIH
In het Westen van Honduras (Cerro Azul – Copan), werkt OCDIH aan democratisering, mensenrechten, rampen voorkoming & bestrijding, landbouwontwikkeling en het vergroten van economisch ondernemerschap onder de achtergestelde bevolking. Vrouwen krijgen hierbij speciale aandacht. Ik ga hier werken als Junior Deskundige Communicatie, Systematiseren en Leren. In het kort: OCDIH wil meer leren van haar ervaringen, deze delen met andere (likeminded) organisaties en vervolgens communiceren aan lokale overheden en andere doelgroepen. Een proces dat van A-Z nog vorm moet krijgen, en wat een hele kluif is in anderhalf jaar. Maar ik ga de uitdaging niet uit de weg! Ik hoop een bijdrage te leveren aan een sterkere organisatie die daardoor beter in staat is die mensen die het het meest nodig hebben op een structurele manier te helpen.
2 comments:
Dirk, onze levens lijken weer behoorlijk op elkaar: 's middags regen en bliksem, stroomuitval en natuurlijk het onoverkomelijke voetbal. Mijn collega's zijn ook solidair en zitten hier ook met oranje kleding aan, hahaha. Geniet ervan, doe ik ook!
Liefs,
Marleen
dirkje, het valt me op dat de mannen er in jouw stukjes niet goed vanaf komen. ze maken meisjes zwanger en liggen over het algemeen bewusteloos op de grond. Ik houd mezelf op de been door de gedachte dat er zoiets is als een latin lover, don't kill the dream ;)
xx
Anouk
Post a Comment