Een beetje cultuur: muchachas

Marjory, een van de meiden ‘muchachas’ die bij ons in huis woont en werkt, is zwanger. En het is zo typisch voor de cultuur hier, dat ik het wel met jullie moest delen!

1. Muchachas

Muchachas zijn vrouwen/meiden die hun leven lang sloven voor de rijken. Ze komen uit arme families, werken vanaf hun 14e 7 dagen in de week van 6 uur in de ochtend tot laat in de avond voor een belachelijk klein bedrag. Ze wassen de kleren, poetsen het huis, zorgen voor de kinderen, en worden niet verwacht een eigen leven te hebben. Het zijn de slaven van deze tijd. Bij mij in huis wonen er twee, Marjory en Angelita. Ik doe er alles aan om deze belachelijk ouderwetse en mensonterende praktijk wat te doorbreken. Zo neem ik ze mee uit, was ik mijn eigen kleren, poets ik mijn eigen kamer, en geef ik ze grotere cadeaus uit Nederland dan de huisbazin. Maar wie denkt dat slavernij niet meer bestaat, heeft het toch echt mis.

2. Muchachas en vriendjes

Muchachas zijn vaak meiden voor wie de wereld heel klein is. Ze komen eigenlijk nooit uit huis omdat ze daar geen tijd voor hebben door al het gesloof in huis. Ze geloven in het goede van de mensen, omdat ze eigenlijk nooit echt met iets anders geconfronteerd zijn. Ook de huisbazin die deze vrouwen als ‘onder mensen’ behandelt is een goed mens. Want waar zouden ze te horen krijgen dat het niet zo is? Waar zouden ze te horen krijgen dat ze meer waard zijn dan dit? Ze hebben nauwelijks onderwijs en een grote mond betekent alleen maar baan verlies. Een muchacha moet vooral niet denken. Dus als er dan een keer een jonge man op het pad komt, die met zijn macho uitspraken de vlinders los laat in haar buik, dan is het al snel gedaan. Het wordt pas duidelijk dat een muchacha een vriendje heeft - zoals bij Marjory het geval was - als ze 5 maanden zwanger is en je er toch echt niet meer onderuit kan.

3. En dan wordt het spannend

Blijven werken in het huis, dat kan niet. De kans dat de kerel zijn verantwoordelijkheid niet neemt is groot. Het is het begin van een alleenstaande moeder in armoede.
Maar goed. Laten we hopen dat het niet zo is. Laten we hopen dat de vriend van Marjory die ene uitzondering is. Laten we hopen dat ze een gezond kind krijgt, dat hij haar trouwt, en dat ze een mooie toekomst tegemoet gaan.

We hebben het in ieder geval gisteren gevierd met typisch Hondurese baleadas!