Er is geen schoen die het hier uithoudt in Santa Rosa de Copan. De zolen zijn gedoemd ten onder te gaan vanaf de dag dat je ze aandoet. De wegen met onevenredige kinderkoppen, modderstromen en bergen maken het een onbegaanbaar gebied. En dus kocht ik dit weekend mijn tweede paar schoenen en liet ik mij verleiden door de tekst op de doos: LA GEAR is back! Ja zeker! Ik herinner me nog als de dag van gisteren dat ik trots met mijn roze LA GEAR de Pater van der Geldt basisschoolplein op liep. LA GEAR is back en ik voel me stoer!
Daarnaast het voetbal. Mijn jeugdsentiment gaat uit naar de nacompetities van RKC, de Bengaalse staaf in de Kuip, de ‘ga je mee naar het stadion’. En een wijs persoon zei me eens ‘wat je in Honduras in ieder geval moet doen is naar de voetbal’. Prima! Doen we! Ik met Dania en Freddy – haar man – en haar zoontje naar Savio – Olimpia. Savio is het lokale team van Santa Rosa – vergelijkbaar inderdaad met RKC want hangt ergens onderaan in de competitie. En Olimpia zit altijd bij de eersten, en komt uit de hoofdstad Tegucigalpa: een soort RKC – Ajax. De spanning stijgt, de mensen worden onrustig, het stadion ziet rood van de mensen (de kleur van Savio) maar in de tweede helft scoort Savio en winnen we met 1-0! Ik ga op in de menigte en roep enthousiast mee: ‘Savio, Savio, Savio, Savio’.
Oh ja, en natuurlijk kwam ik vol op de nationale televisie - is me verteld...
No comments:
Post a Comment