Waar ben je mee bezig vrouw? – heel vrij vertaald! Ik volg nu een Maestria (in Nederland zou dat een postdoctorale opleiding zijn zoals ik deze al heb gevolgd) in Ontwikkeling en Planning. Want waar kun je beter ontwikkeling discussiëren en bestuderen dan in een land in ontwikkeling? Met mensen die direct ermee te maken hebben en die er al jaren in werkzaam zijn? Het is een samenwerking tussen de Universiteit van Honduras (zie logo) en de Universiteit van Mexico, in samenwerking met allerlei ontwikkelingsorganisaties.
We krijgen lessen van Mexicaanse professoren van een fenomenaal kaliber. Keer op keer weten ze me te boeien. En ze hebben passie en positivisme. Want natuurlijk zijn de mondiale structuren er nu niet echt naar om Honduras uit de armoede te trekken, maar dat betekent niet dat verandering niet mogelijk is. We – als wij in Latijns Amerika – hebben een eigen perspectief nodig op ontwikkeling en vooruitgang. Een gedeeld Utopia waar we naartoe leven. En ik wil graag helpen daar over na te denken!
Ondertussen heb ik ook mijn eigen Utopie gesteld, namelijk het ontwikkelen van een praktische methodologie voor de lerende organisatie, en wel in het Spaans. Oftewel mijn scriptie. Maar wel een scriptie waar andere organisaties die heel snel groeien – zoals OCDIH – hopelijk iets aan kunnen hebben.
Verder? Ga ik naar de kerk waar sommige jonge stelletjes zo gepassioneerd omarmd binnen komen dat de pastoor er en public even iets van zegt. Zetten we snel de soaps uit op televisie als er een gelovige collega binnen komt die dat niet schijnt te kunnen waarderen. Hoop ik iedere dag op zon zodat mijn kleren dan toch echt een keer zullen drogen. En bereid ik me net als al mijn collega’s voor op de kerst. Niet dat het me echt heel erg bezig houdt – maar het is deel van de integratie zullen we maar zeggen. Ik ben ineens gek op kitschherige kerstbomen en foute lichtjes.
No comments:
Post a Comment